آیا شما هم از آن دسته افرادی هستید که فکر می‌کنید استعداد ذاتی در خشک کردن و کشتن گیاهان آپارتمانی دارید؟ نگران نباشید، شما تنها نیستید. زاموفیلیا گیاه سرسخت و بخشنده‌ای است که زیبایی را به سادگی به خانه شما می‌آورد بی‌انکه نگران مراقبت از آن باشید.
گل زاموفیلیا
گیاه زاموفیلیا (که نام علمی آن Zamioculcas zamiifolia است) در زیستگاه‌های بسیار متنوعی رشد می‌کند؛ از دشت‌های باز و ساواناهای خشک گرفته تا کف جنگل‌های گرمسیری مرطوب و حتی در میان صخره‌ها. این تنوع زیستگاهی شگفت‌انگیز به ما می‌گوید که زامیفولیا برای زنده ماندن در شرایط متناقض و سخت تکامل یافته است. این گیاه یاد گرفته است که هم دوره‌های طولانی خشکسالی و هم بارندگی‌های شدید و ناگهانی را تحمل کند. این دقیقاً همان دلیلی است که آن را به یک گیاه آپارتمانی مقاوم و ایدهآل برای ما تبدیل می‌کند؛ گیاهی که هم فراموشکاری ما در آبیاری را می‌بخشد و هم با هوای خشک داخل آپارتمان‌ها کنار می‌آید.
اما راز اصلی بقای گیاه زاموفیلیا در زیر خاک نهفته است. اگر روزی گلدان آن را عوض کنید، با ساختارهای عجیب و غده‌ای شبیه به سیب‌زمینی‌های کوچک روبرو می‌شوید. این‌ها «ریزوم» یا ساقه‌های زیرزمینی هستند. این ریزوم‌ها در واقع قمقمه‌های آب شخصی گیاه هستند. آن‌ها آب را برای روز مبادا در خود ذخیره می‌کنند و به گیاه اجازه می‌دهند تا دوره‌های طولانی خشکی را بدون هیچ مشکلی پشت سر بگذارد. این سیستم ذخیره آب، زاموفیلیا را به یکی از مقاوم‌ترین گیاهان در برابر خشکی تبدیل کرده است.
انواع گیاه زاموفیلیا
دنیای زاموفیلیا فقط به یک رنگ سبز خلاصه نمی‌شود. پرورش‌دهندگان در سال‌های اخیر، گونه‌های هیجان‌انگیزی را معرفی کرده‌اند که هر کدام شخصیت منحصربفرد خود را دارند.
زاموفیلیا سبز
این همان گونه اصلی و کلاسیک است که همه ما می‌شناسیم و دوستش داریم. زاموفیلیا سبز با برگهای سبز زمردی تیره، بسیار براق و چرمی‌اش شناخته میشود که انگار همین الان آن‌ها را واکس زده‌اید. این گیاه رشد آهسته‌ای دارد اما در طول زمان میتواند با شکوه تمام به ارتفاع ۹۰ تا ۱۲۰ سانتی‌متر برسد.این گونه، استاندارد طلایی مقاومت در برابر نور کم است و پایه و اساس شهرت این خانواده را ساخته است.
زاموفیلیا بلک
گونه‌ای که دنیای طراحی داخلی را متحول کرد، زاموفیلیا بلک است که بیشتر با نام تجاری ‘Raven’ (به معنی کلاغ) شناخته میشود. این گیاه با نام ‘Dowon’ نیز ثبت اختراع شده است. رنگ برگهای آن سیاه مطلق نیست، بلکه یک رنگ بنفش-سیاه بسیار عمیق، غنی و مخملی است که بسته به زاویه نور، تلالوهای متفاوتی دارد.
گل زاموفیلیا بلک فراتر از یک گیاه، یک عنصر طراحی و یک مجسمه زنده است. تضاد رنگ تیره و خیره‌کننده آن با دیوارهای روشن یا یک گلدان سفید یا فلزی، آن را به نقطه‌ی کانونی هر فضایی تبدیل می‌کند. این گیاه انتخابی ایدهآل برای دکوراسیون پذیرایی مدرن و چیدمان اتاق خواب است، جایی که خطوط تمیز و پالت‌های رنگی خنثی حاکم هستند.
زاموفیلیا ابلق
برای کلکسیونرهای گیاهی، زاموفیلیا ابلق یک گنج محسوب میشود. این گونه کمیاب دارای برگهای سبز با لکه‌ها، راه‌ها یا بخش‌های بزرگی به رنگ کرم، زرد روشن یا سفید خالص است. هر برگ آن مانند یک تابلوی نقاشی منحصربفرد است.
اما یک نکته بسیار مهم در مورد این گونه وجود دارد: زاموفیلیا ابلق قانون اصلی خانواده زاموفیلیا (یعنی مقاومت به نور کم) را نقض می‌کند. بخش‌های سفید یا زرد برگ، فاقد کلروفیل هستند و نمی‌توانند فتوسنتز کنند. بنابراین، گیاه برای جبران این کمبود و تولید انرژی کافی برای زنده ماندن، به نور بسیار بیشتری (البته غیر مستقیم) نیاز دارد. اگر زاموفیلیا ابلق را در نور کم قرار دهید، گیاه برای بقا تلاش می‌کند و به آرامی بخش‌های ابلق خود را سبز می‌کند تا کلروفیل بیشتری تولید کند. این گونه، زیباترین و در عین حال، سخت‌گیرترین عضو خانواده است.
زاموفیلیا شرابی و زاموفیلیا مشکی
شاید در بازار، نام‌هایی مانند زاموفیلیا شرابی یا زاموفیلیا مشکی را بشنوید. در اغلب موارد، این‌ها نام‌های تجاری یا توصیفی در بازار محلی برای همان گونه زاموفیلیا بلک (‘Raven’) هستند. همانطور که گفتیم، رنگ ‘Raven’ یک سیاه مطلق نیست و ته‌مایه‌های قوی بنفش و شرابی، به خصوص در زیر نور، در آن دیده میشود. بنابراین، هر سه نام معمولاً به یک گیاه اشاره دارند.
گونه‌های کوتوله؛ ‘زنزی’ و ‘زامیکرو’
اگر عاشق شخصیت زاموفیلیا هستید اما فضای کافی برای یک گیاه یک متری ندارید، گونه‌های کوتوله برای شما ساخته شده‌اند.
- زاموفیلیا زنزی (Zenzi): این یک گونه کوتوله واقعی است که قد آن به ندرت از ۴۰ سانتی‌متر (۱۵ اینچ) تجاوز می‌کند. ویژگی متمایز آن، برگهای بسیار فشرده، ضخیم و کمی مجعد است که روی ساقه‌های قطور و کوتاه قرار گرفته‌اند.5 این فشردگی به آن ظاهری شبیه به یک بن‌سای یا یک جنگل مینیاتوری متراکم میدهد.
- زاموفیلیا زامیکرو (Zamicro): این گونه نیز کوتوله است و معمولاً زیر ۶۰ سانتی‌متر (۲ فوت) باقی میماند. برخلاف زنزی، برگهای زامیکرو حالت مجعد ندارند، بلکه شبیه گونه کلاسیک اما کوچک‌تر و باریک‌تر هستند و روی ساقه‌های ظریف‌تری رشد می‌کنند.
چگونه بین این دو انتخاب کنیم؟ اگر به دنبال یک زاموفیلیا با ظاهر کلاسیک در مقیاس مینیاتوری هستید، ‘زامیکرو’ را انتخاب کنید. اگر به دنبال ظاهری خاص‌تر، فشرده‌تر و مجعد هستید، ‘ذنزی’ انتخاب شما خواهد بود.
شرایط نگهداری زاموفیلیا
نگهداری زاموفیلیا در دسته بسیار آسان قرار می‌گیرد. این گیاه آنقدر مقاوم است که بزرگترین چالش، مقاومت در برابر وسوسه «مراقبت بیش از حد» است.
نور؛ سایه یا نور غیر مستقیم؟
این رایج‌ترین سوءتفاهم در مورد نگهداری زاموفیلیا است. شهرت این گیاه به عنوان «مقاوم به نور کم» به این معنا نیست که «عاشق تاریکی» است.
- عالی: نور متوسط تا روشنِ غیر مستقیم. یک اتاق روشن، دور از پنجره، یا نزدیک پنجره‌ای با پرده نازک، ایدهآل است.
- قابل قبول (تحمل): زاموفیلیا در یک حمام بدون پنجره یا یک گوشه تاریک دفتر کار که فقط نور فلورسنت دارد زنده میماند. به همین دلیل به آن «گیاه ابدیت» می‌گویند. اما در این شرایط، گیاه رشد نخواهد کرد. او فقط «وجود دارد» و ممکن است برای ماه‌ها یا حتی سال‌ها هیچ تغییری نکند.
- ممنوع: نور مستقیم خورشید، به خصوص آفتاب داغ بعد از ظهر. این کار باعث سوختگی، قهوه‌ای شدن و لکه‌دار شدن برگهای زیبای گیاه میشود.
پس اگر می‌خواهید شاهد رشد ساقه‌های جدید و باطراوت باشید، زاموفیلیا را در مکانی با نور غیرمستقیم روشن قرار دهید.
آبیاری
باید اجازه دهید خاک گلدان کاملاً خشک شود. نه فقط سطح خاک، بلکه تا عمق گلدان. انگشت خود را تا جایی که می‌توانید در خاک فرو کنید. اگر ذره‌ای رطوبت حس کردید، برای آبیاری زود است. فرکانس آبیاری به نور، دما و اندازه گلدان بستگی دارد، اما به عنوان یک قانون کلی، هر ۲ تا ۴ هفته یکبار در فصل رشد (بهار و تابستان) کافی است. در نور کم و در زمستان، این فاصله میتواند به راحتی به ماهی یکبار یا حتی کمتر کاهش یابد. گیاه زاموفیلیا میتواند ماه‌ها بدون آب زنده بماند. آبیاری بیش از حد، دلیل شماره یک مرگ این گیاه است.
خاک زاموفیلیا
با توجه به حساسیت شدید به آب زیاد، خاک زاموفیلیا باید زهکشی فوق‌العاده و هوادهی عالی داشته باشد. ریزوم‌های سیب‌زمینی‌شکل زاموفیلیا از نشستن در گِل و خاک سنگین بیزارند؛ آن‌ها به اکسیژن نیاز دارند.
- بهترین گزینه (راحت): خرید مخلوط خاک کاکتوس یا ساکولنت آماده از فروشگاه‌ها. این خاک‌ها دقیقاً همان چیزی هستند که زاموفیلیا نیاز دارد.
- گزینه خانگی (حرفه‌ای): شما می‌توانید خاک گلدان معمولی (خاک برگ) را با افزودنی‌ها اصلاح کنید. یک فرمول عالی و امتحان پس داده این است: ۲ قسمت خاک گلدان معمولی + ۱ قسمت پرلیت (برای هوادهی) + ۱ قسمت شن درشت یا پوست درخت کاج (برای زهکشی سریع).
خاک زاموفیلیای ایدهآل، خاکی است که وقتی به آن آب می‌دهید، آب تقریباً بلافاصله از سوراخ‌های زهکشی زیر گلدان خارج شود.
دمای ایدهآل و رطوبت
دمای معمولی اتاق (بین ۱۸ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد) برای آن عالی است. در مورد رطوبت، زاموفیلیا اصلاً سخت‌گیر نیست. به لطف همان برگهای واکسی و چرمی که مانع از دست رفتن رطوبت می‌شوند ، این گیاه به رطوبت بالای محیطی نیازی ندارد و رطوبت معمولی خانه‌های ما (حتی در زمستان با هوای خشک ناشی از وسایل گرمایشی) برایش کاملاً کافی است.
تنها نقطه ضعف آن، سرما است. هوای سرد و بادهای ناگهانی شرایطی آسیب‌زا هستند. آن را از پنجره‌های سرد و درزدار در زمستان دور نگه دارید. دماهای زیر ۱۰-۱۲ درجه سانتی‌گراد میتواند به آن آسیب بزند و دماهای زیر ۷ درجه میتواند کشنده باشد.
کود مخصوص پاجوش زدن زاموفیلیا
زاموفیلیا در طبیعت در خاک‌های فقیری رشد می‌کند و به کود زیادی نیاز ندارد. اما پاجوش‌ها (ساقه‌های جدید) زمانی ظاهر می‌شوند که گیاه انرژی مازاد داشته باشد. فرمول جادویی برای تشویق به پاجوش زدن این است: نور غیرمستقیمِ روشن + کوددهی بسیار کم در بهار.
در طول فصل رشد (بهار و تابستان)، می‌توانید ۱ تا ۲ بار در کل سال از یک کود مایع متعادل (مانند ۲۰-۲۰-۲۰) استفاده کنید. حتی برخی منابع می‌گویند هر ۲-۳ ماه یکبار در فصل رشد کافی است. نکته بسیار مهم: کود را همیشه به نصف غلظت توصیه‌شده روی بسته‌بندی رقیق کنید. کود زیاد، ریشه‌های این گیاه را می‌سوزاند.
علت زرد شدن برگ زاموفیلیا
این شایع‌ترین مشکلی است که صاحبان زاموفیلیا با آن مواجه می‌شوند. دیدن زرد شدن آن برگهای سبز و براق، نگران‌کننده است که به چند دلیل رخ میدهد:
- آبیاری زیاد: در ۹۰ درصد موارد، علت زرد شدن برگ زاموفیلیا، آبیاری زیاد است. خاک خیس و دائمی، مانع رسیدن اکسیژن به ریزوم‌ها و ریشه‌ها میشود. ریشه‌ها شروع به پوسیدن می‌کنند. ریشه پوسیده دیگر نمی‌تواند آب و مواد مغذی را به برگها برساند. در نتیجه، برگها (معمولاً از پایین‌ترین و قدیمی‌ترین برگها شروع میشود) زرد شده و می‌ریزند. در موارد شدید، ساقه‌ها از قسمت پایه (نزدیک خاک) نرم، خمیری و آبکی می‌شوند و بوی بد و شبیه به تخم‌مرغ گندیده از خاک به مشام می‌رسد.
- نور زیاد (آفتاب‌سوختگی): اگر زاموفیلیا را زیر نور مستقیم و داغ خورشید قرار دهید، برگها می‌سوزند. این سوختگی معمولاً به شکل لکه‌های زرد، سفید یا قهوه‌ای خشک روی برگ ظاهر میشود.
- تشنگی شدید: بله، اگر گیاه را برای مدت بسیار طولانی (مثلاً چندین ماه) فراموش کنید، ممکن است برای بقا، آبِ درون برگهای قدیمی‌تر را بازجذب کند که باعث زرد شدن و خشک شدن آن‌ها میشود. این حالت معمولاً با چروک شدن محسوس ساقه‌ها همراه است.
- آفات: اگرچه نادر است، اما آفاتی مانند کنه تار عنکبوتی (که تارهای ریزی زیر برگها می‌تند) یا شپشک آردآلود (لکه‌های سفید پنبه‌ای) با مکیدن شیره گیاه می‌توانند باعث ایجاد لکه‌های زرد و ضعف عمومی شوند.
راهنمای تشخیص سریع: خاک را بررسی کنید. آیا خیس و بدبو است؟ مقصر آبیاری زیاد است. آیا خاک مانند سنگ خشک شده و ساقه‌ها چروکیده‌اند؟ گیاه به شدت تشنه است. آیا برگها لکه‌های سوخته دارند و گیاه زیر آفتاب مستقیم بوده؟ آفتاب‌سوختگی است.
درمان زردی برگ زاموفیلیا
اگر خاک گیاه شما خیس است و ساقه‌ها در حال نرم شدن هستند، شما با یک مورد اورژانسی «پوسیدگی ریشه» مواجهید. برای پیدا کردن علت زرد شدن برگ زاموفیلیا و درمان آن، مراحل زیر را به دقت دنبال کنید:
۱. خروج: گیاه را فوراً از گلدان خیس خارج کنید.
۲. شستشو: تمام خاک قدیمی و گِلی را به آرامی از دور ریشه‌ها و ریزوم‌ها بشویید (ترجیحاً با آب ولرم).
۳. جراحی (مهم‌ترین مرحله): با یک چاقو یا قیچی تیز که با الکل یا وایتکس استریل شده، تمام قسمت‌های پوسیده را ببرید. هر قسمت از ریشه یا ریزوم که سیاه، قهوه‌ای تیره، نرم، خمیری یا بدبو است باید حذف شود. در این مورد رحم نکنید. باید به بافت سفت و سالم (معمولاً سفید یا زرد روشن) برسید.
۴. ضدعفونی (اختیاری): می‌توانید قسمت‌های سالم باقیمانده را برای چند دقیقه در محلول رقیق‌شده قارچ‌کش یا آب اکسیژنه (هیدروژن پراکسید) قرار دهید تا باکتری‌های باقیمانده از بین بروند.
۵. کاشت مجدد: گیاه جراحی‌شده را در گلدانی کوچک‌تر (چون بخش زیادی از ریشه و ریزوم خود را از دست داده) و با خاک کاملاً تازه و خشک (ترکیب کاکتوس) بکارید.
۶. قرنطینه آب: گیاه را بلافاصله پس از کاشت آبیاری نکنید. این بسیار حیاتی است. اجازه دهید زخم‌های ناشی از برش، برای حداقل یک هفته در خاک خشک «پینه ببندد». پس از یک هفته، به مقدار بسیار بسیار کم آبیاری کنید و رژیم آبیاری بسیار خشک را در پیش بگیرید تا گیاه بهبود یابد.
نحوه تکثیر و قلمه زدن زاموفیلیا
یکی از جذاب‌ترین بخش‌های نگهداری گیاهان، تکثیر زاموفیلیا است. قلمه زدن زاموفیلیا به صبر زیادی نیاز دارد، اما سه روش اصلی برای این کار وجود دارد.
روش اول (سریع‌ترین)؛ تقسیم بوته
این سادهترین، سریع‌ترین و مطمئن‌ترین روش تکثیر زاموفیلیا است. این روش در واقع «تکثیر» نیست، بلکه «تقسیم» است؛ شما فوراً یک گیاه کامل و جدید به دست می‌آورید.
نحوه انجام: این کار بهتر است همزمان با تعویض گلدان انجام شود.
۱. گیاه را از گلدان خارج کنید.
۲. توده‌های ریزوم (که شبیه چند سیب‌زمینی به هم چسبیده‌اند) را به آرامی با دست از هم جدا کنید.
۳. سعی کنید هر قسمت جدید، حداقل یک یا دو ساقه و مجموعه‌ای از ریشه‌ها و ریزوم‌های سالم را داشته باشد.
۴. هر قسمت را در گلدان جداگانه‌ای با خاک تازه بکارید.
روش دوم؛ قلمه زدن زاموفیلیا از ساقه
این روش از قلمه برگ بسیار سریع‌تر جواب میدهد و محبوبیت زیادی دارد. قلمه زدن زاموفیلیا از ساقه را می‌توان به دو روش در آب یا خاک انجام داد.
تکثیر ساقه در آب
این روش هیجان‌انگیز است چون به شما اجازه میدهد روند رشد ریشه‌ها را تماشا کنید.
۱. یک ساقه سالم را با چاقوی تمیز از نزدیک پایه گیاه ببرید.
۲. (مرحله مهم): اجازه دهید انتهای قلمه برای چند ساعت یا حتی یک روز کامل در هوای آزاد بماند تا «پینه ببندد». این لایه محافظ از پوسیدگی قلمه در آب جلوگیری می‌کند.
۳. قلمه را در یک ظرف شیشه‌ای شفاف حاوی چند اینچ آب قرار دهید.
۴. آب را هر هفته تعویض کنید تا تمیز بماند و از رشد باکتری جلوگیری شود.
۵. صبور باشید. تکثیر زاموفیلیا یک فرآیند کند است. ممکن است ۳ تا ۴ ماه طول بکشد تا ابتدا یک ریزوم کوچک و سپس ریشه‌هایی به طول ۲ تا ۳ سانتی‌متر در انتهای قلمه تشکیل شود.
۶. پس از تشکیل ریشه و ریزوم، آن را به آرامی در گلدان کوچکی با خاک کاکتوس بکارید.
تکثیر ساقه در خاک (روش مطمئن‌تر)
بسیاری از کارشناسان این روش را ترجیح می‌دهند، زیرا گیاه به شوک انتقال از محیط آب به محیط خاک دچار نمی‌شود.
۱. مراحل ۱ و ۲ (برش و پینه بستن) دقیقاً مانند روش آبی است.
۲. قلمه پینه بسته را مستقیماً در یک گلدان کوچک با خاک کاکتوس (که کمی مرطوب است، نه خیس) بکارید.
۳. گلدان را در مکانی گرم با نور غیرمستقیم قرار دهید.
۴. خاک را فقط زمانی که کاملاً خشک شد، به مقدار بسیار کم آبیاری کنید (تا از پوسیدگی جلوگیری شود).
سرعت تکثیر زاموفیلیا بسیار کند است. اگر به دنبال گیاهی با تکثیر سریع‌تر هستید، شاید نگهداری از یک آگلونما برفی برای شما جذاب‌تر باشد.
روش سوم؛ تکثیر زاموفیلیا از برگ
این روش، یک ماراتن است، نه یک دو سرعت. این یک آزمایش علمی جالب برای افراد بسیار صبور است.
۱. یک برگ سالم را همراه با کمی از دمبرگ (پتیول) آن جدا کنید.
۲. مانند روش ساقه، اجازه دهید انتهای آن پینه ببندد.
۳. انتهای دمبرگ را حدود ۱ سانتی‌متر در خاک کاکتوس مرطوب فرو کنید. می‌توانید چندین برگ را در یک گلدان بکارید.
۴. گلدان را در مکانی گرم و روشن (غیر مستقیم) قرار دهید.
۵. حالا آن را فراموش کنید. ممکن است ماه‌ها (حتی ۳ ماه یا بیشتر) طول بکشد تا فقط یک ریزوم کوچک به اندازه نخود در زیر خاک تشکیل شود و ماه‌ها بیشتر طول بکشد تا اولین جوانه و ساقه جدید از خاک خارج شود.ناامید نشوید اگر هیچ اتفاقی روی سطح خاک رخ نداد؛ جادوی واقعی در زیر خاک در حال وقوع است.
بیماری های شایع در گیاه زاموفیلیا
همانطور که گفتیم، پوسیدگی ریشه ناشی از آبیاری زیاد، «بیماری» اصلی این گیاه است. اما آیا گیاه زاموفیلیا دچار مشکلات دیگری هم میشود؟
آیا زاموفیلیا آفت می‌گیرد؟
گیاه زاموفیلیا به طور کلی یک دژ مستحکم در برابر آفات است. برگهای چرمی، ضخیم و واکسی آن برای اکثر آفات مکنده جذاب نیستند. اما این گیاه «ضدآفت» نیست، بلکه «مقاوم به آفت» است. اگر گیاه به دلایل دیگری (مانند آبیاری زیاد، نور کم یا استرس محیطی) ضعیف شده باشد، ممکن است مورد حمله قرار گیرد. آفات احتمالی عبارتند از:
- شپشک آردآلود
- شپشک سپردار.
- کنه تار عنکبوتی
چرا ساقه‌ها خم می‌شوند یا دراز می‌شوند؟
گاهی اوقات می‌بینیم که ساقه‌های زاموفیلیا به جای رشد عمودی و قوی، دراز و باریک شده و روی زمین خم می‌شوند. این پدیده دو دلیل اصلی دارد:
۱. علت شماره ۱: کمبود شدید نور. اگر زاموفیلیا در مکانی بسیار تاریک باشد، ساقه‌های آن در تلاشی مذبوحانه برای رسیدن به نور، به صورت غیرطبیعی بلند، باریک و ضعیف می‌شوند (پدیده‌ای به نام Etiolation یا Leggy). این ساقه‌های دراز و ضعیف، توانایی تحمل وزن برگهای سنگین خود را ندارند و در نتیجه خم شده یا روی زمین می‌افتند.
۲. علت شماره ۲: آبیاری زیاد و پوسیدگی. همانطور که در بخش «زرد شدن برگها» گفتیم، آبیاری بیش از حد باعث پوسیدگی پایه ساقه میشود. ساقه در محل اتصال به خاک، نرم، خمیری و قهوه‌ای میشود، استحکام خود را از دست میدهد و به سادگی می‌شکند و روی خاک می‌افتد.
چگونه تشخیص دهیم؟ پایه ساقه (محل اتصال به خاک) را لمس کنید. اگر ساقه سفت و محکم است، اما دراز و کشیده شده و از وسط خم شده، مشکل کمبود نور است. گیاه را به مکانی با نور غیرمستقیم روشنتر منتقل کنید (ساقه‌های افتاده ترمیم نمی‌شوند، اما رشد جدید قوی خواهد بود). اما اگر پایه ساقه نرم، آبکی و قهوه‌ای است، مشکل آبیاری زیاد و پوسیدگی است. شما باید فوراً به بخش درمان پوسیدگی ریشه مراجعه کنید.
منابع: Brooklyn Botanic Garden – Exotic Rainforest – Pennington Seed – The Spruce
